son dəfə gülün

Son dəfə gülün

dostlar, qədəhləri qaldırın içək,
yuyaq nakam eşqin əzablarını.
içək, sərxoş olaq, doyunca gülək,
həyatda son dəfə
gülən insanlartək.

uçaq səmalara, qalxaq göylərə,
bu çirkin dünyanən rəzalətinə,
gedək səmalara, göydən tüpürək.
gəl deyək son sözü, son arzuları,
məzar isti deyil ana qoynutək.

torpaq çox soyuqdur, badə dostlarım,
bəzi laqeyd sevgilər kimi.
bir yarın eşqində yandım, dostlarım,
qaçdım, uzaqlaşdım küskün bəxtimdən,
son mənzil məzardır, bilirəm bunu
qorxmayın, nə olar son dəfə gülün,
təbəssüm göstərən cəsədlər kimi.....