Bir şeir yazdır mənə, qadın . . .
elə şeir ki, nəqarəti həzz anındakı
iniltilərin kimi ezackar, 
islaq öpüşlərin, isti nəfəsin,
ruhumda ərimək istəyin qədər 
fədakar olsun.
səndən öncəkiləri unudub,
səndən sonrakılara bağlayım
ruhumun qapısını,
bir şeir yazdır mənə qadın,
sevgisindən doğan şərbətin suyunda
boğulsun dünyanın tozu.
oxuduğum yüzlərlə kitabın
mənasızlığını anlatsın.
gecənin həzin bəstəsinə qoşulub
həqiqət şərqisi yaratsın.
Şərab çəlləyində uyumuş
zavallı şairi oyatsın.
bir şeir yazdır mənə qadın,
sədaqətə əvvəlki tək inanım,
gerçəklərdən usanım,
yalan çarpayısına uzanım
Bir şeir yazdır mənə qadın,
keçmişi xatırlatmasın,
səni unutduracaq qədər
sonsuz gücə sahib olsun.
dayan qadın, tələsmə getməyə,
həyat vərəqindəki ləkələri dodağının
şir əsiylə təmizlə, unut qadın, unut hər şeyi,
keçmişi, indini , gələcəyi.
yenidən başla, yenidən itir ,
yenidən məğlub ol, zatən dünya fırlanır,
başlanğıcla son eyni yerdə birləşir,
bir şeir yazdır qadın, kürəni parçalayıb
üçbucağa çevirsin,
hər yeni ehtiyacda
məni sənə yetirsin..
bir şeir yazdır mənə qadın

Qaranlıq işığın, işıqsa qaranlığın yoxluğudur,

demək ki, birinin varlığı digərinin ölümüdür.

Xoşbəxtlik sirrini öyrənən anda

ölüm görünür insanın gözlərinə.

Kişini qadın gətirir dünyaya,

elə qadın da öldürür.

Yaşamağa yer tapmasan da,

heç olmasa ölməyə yer tapasan.

gözlərində sonsuz dərinlik gizlənən sonuncu sevgilim

mənə öyrətdi ki, kişi sonsuzluğu iki cür olur,

mənfi və müsbət sonsuzluqlar.

Qadınlar üçünsə yalnız mənfi sonsuzluqlar mövcuddur.

Sonsuzluq həm də xoşbəxtlikdir, əmin olursan ki,

yalnız iki adamı bədbəxt etmisən,

özünü və sevgilini.

övladların doğulmaması nəslindəki bədbəxtlərin sayını azaldır.

Kainatın zərrəciklərdən ibarət olması həqiqətinə nifrət etirəm.

Mən zərrəciklərdən ibarət deyiləm. Mən bütövəm,

yarımçıq nəsnələrə nifrət edirəm.

Qaranlıq işığın, işıqsa qaranlığın yoxluğudur

Və insan işıqla qaranlıq arasındakı

zavallı, bədbəxt varlıq

Elyanora, tərəddüd eşqin ilk mesajıdır.

Ay gözəlliyinə səcdə etsə,

günəş gözlərində gizlənsə və

ulduzlar yoxluğumda ərisə

biz qovuşa bilərikmi?

Elyanora həsrət uzaqlıq deyil, sevgisizlikdir.

Nikah sevginin doğma, ayrılıqsa ögey övladıdır.

Bəs onda sonsuzluq nədir, Elyanora?

Həbsxana divarları çox soyuqdur, gözəlim.

Mənə isti qucağını özlədir.

darıxıram, darıxmaq yoxluğu anlamaqdan daha çox

doğma olan nəsnələri arzulamaqdır.

Küsmə sevdiyim, xətrinə dəyməsin.

Kədər sənə yaraşır, sən taleyin,

sən kədərin özüsən.

sevmək cəsarət deyil, dostum.

sevmək öz natamamlığını anlamaq,

bötüvləşmək arzusudur.

eşq dünyanın ən möhtəşəm iztirabıdır, Elyanora.

Sənsizlik yoxluğunu anlamaqdan daha çox

varlığının qüdrətini duymaqdır.

Səni itirməkdən yox, itirməməkdən qorxuram, sevdiyim.

Bu vücudun, bu gözəlliyin qarşısında alçalıram, Elyanora.

necə rəzil olduğumu anlayıram, təhqir olunuram,

mən xoşbəxtliyə layiq deyiləm, Elyanora.

Sabah edam günümdür.

Mən körpəni, bizim körpəmizi, 3 yaşlı qızımızı öldürdüm.

Bağışla məni, əzizim, neynim?

Axı övladımız sənə bənzəmirdi.

Elyanora, Elyanora.

bu, edama məhkum olunmuş qatilin son məktubudur,

sən ölümsən, sən ölümün özüsən.

Ölüm qədər gözəlsən, Elyanora. .