Şeyxin ehtiras mələyi ( hekayə )

                             

Arzuların ölümsüzlüyü məlum olanda məchulluğun  dərk  edilmə sahəsi azalır. 12 yaşlı qızın baxışlarından dünyaya nifrət oxunur. Uşaqlar evində yaşayır, ana nəvazişinə ehtiyac duyur.  Qız zorlanma hadisəsindən xəbərsizdir. Uşaqlar evinin müdiri kimsəsizlərin hesabına mədəsini böyüdərək vicdanını pəhrizdə saxlayır .

 Atası şeyx olub, siğəni Tanrının hökmü hesab edir, kəbindən sonra ehtirasın zirvəsinə çatırdı. Övladlarının sayını unutmuşdu. Avropaya səyahət edər, şeyx olduğunu unudar, qadınları məhəbbət rəqsinə dəvət etmədən dərhal yatağa atmaqdan həzz alardı. Saqqalı kişi qadın üçbucağında dünya həqiqətini axtararaq zülmətdə uyuyardı . Erməni konyakı ən çox sevdiyi içki növü idi. Qadın Həvva qədər hikkəli olsa da, Elledalı Yelena qədər günahsızdır. Savadsızlığı onu zindana qədər qovmuşdu.  Cadugər qadın ona söyləmişdi ki, şeyxin iradəsinə tabe olmamaq Tanrının lənətinə səbəb olmaq qədər qorxuludur. Qadın kəbini şeyxin deyil, Tanrının hökmü hesab edirdi. Etiraz etmək iqtidarında deyildi. Zifaf gecəsində şeyx qadına söyləmişdi :

- Mənim qadınım olmağı seçməklə cənnəti qazandın. Mənə bir oğul ver, əzizim. Şeyx günah toxumlarını müqəddəs bətinə tökəndə yeni bir oğulun deyil, qız övladının əsası qoyuldu. 9 ay sonra dünyaya qız övladı gəldi. Şeyx qəzəbləndi , bəlkə də 20 – dən çox qızı var idi. Dəqiq sayı bilmirdi. Ona qız övladı bəxş edən qadınları eyni bəhanə ilə boşamışdı. Pula hədsiz ehtiyac duyan kişilərə tapşırıq verirdi.

- İcazə verirəm, mənim qadınımı zorla, səni qızıla tutaram, yetər ki, boşanım.

Və beləcə şeyx azadlıq əldə edərdi. Qızın anasını orta yaşlı bir kişi zorlamaq istəyəndə qadın müqavimət göstərmiş, güldanı kişinin başında partlatmışdı. Sonra zindan həyatı yaşamalı oldu. Şeyx isə qadın ovunu davam etdirirdi. Şəhərdə söhbət dolaşırdı ki, bir qadın müğənni onun xəzinəsinin dadını gördükdən sonra xeyli məşhurluq qazanıb. Həmin gənc müğənni də müsahibə vermişdi :

 - Cavanlarda enerji yoxdur, qadını doydura bilmirlər, nə varsa qocalarda var.

Qadın həbsxana həyatına alışa bilmirdi. 12 yaşlı qız anasına yazdığı sonuncu məktubun məzmunu təxminən belə idi :

             Salam, ana. Necəsən ? Mənə görə narahat olma , hər şey yaxşıdır. Tərbiyəçilər bizə yaxşı baxırlar ( anasının narahat olmaması üçün belə yazıb ) . Dərslərimi yaxşı oxuyuram. Ana , keçən həftə eşitdim, tərbiyəçilər öz aralarında söhbət edirdilər ki, həbsxanalardakı qadınları fahişəlik etməyə məcbur edirlər. Fahişəlik nə deməkdir ? Ana, məktəbdə bir oğlan mənə bicbala dedi . Amma heç nə başa düşmədim. Bicbala nə sözdür ki ? Mənası nədir ? Darıxma ana, biz görüşəcəyik. Tanrı müqəddəsdir, mən onun ədalətinə, hökmünün qüdrətinə inanıram. Bağışla ana, məktubu bitirirəm . İndi müəlliməmiz gələcək. İstəmirəm sənə yazdıqlarımı kimsə görsün. Sağ ol, ana. Özünə yaxşı bax. ( Kağızda göz yaşlarının ləkəsi var idi )

Məktub sahibəsinə yetişmədi. Fahişəliyə məcbur edilən qadın qızının ləyaqətini düşündüyünə görə intihar etmişdi. Qız  heç zaman bilmədi ki, atası ölkənin ən nüfuzlu insanlarından biridir. Ömrü boyu atasının güldanla endirilən zərbədən sonra ölmüş kişi olduğuna inandı.         

 Şeyxin “müdrik” arzuları, “Tanrı sevigisi ”əsasında bu qız, kimsəsiz qalan sonuncu qız olmayacaqdı.  Bir neçə ildən sonra şeyx də həyatla vidalaşdı. Cümə axşamı mərasimində avara bir gənc molladan soruşdu :

- Molla əmi, qiyamət günü olacaq ?

- Bəli, oğlum olacaq.

- Molla əmi, qiyamət günü ölülər diriləcək ?

- hə, oğlum .

-Molla əmi, bəs şeyx də diriləcək.

- Bəli , diriləcək.

- Eh , molla əmi, bax, gördün ki,  Tanrıya inanmamaqda haqlıyam . . 

Arzular maye halındadır,
hər zaman harasa axır. 
insanı uzaqlara aparır
ümidlər kor olsa da
duyğuları güclüdür. 
və istəklər uğurun yarısıdır ,
hər zaman qovuşmağın deyil
ayrılığın şeirini yazır.


Gecədir, Ay ağlayır,
göz yaşları yanağında quruyur,
boz ləkəyə çevrilir. 
ulduzlar gizlənir buludların bətnində ,
ümidlər yox olur, gecənin tənhalığında .
Gecədir, inqilabçı gənc zindanda döyülür,
körpə övladının gözləri qapıya zillənir ,
ananın qəlbində tufan oyanır.
gənclikdə hələ sevgi yoxdur,
sonsuz nifrətdən yaranır
gecənin kimsəsiz əhalisi .
Gecədir, ulduzlartək qeyb olur,
kimsəsiz ümidlər.
gecə rəqqasəsi
erotik rəqsiylə beynini yuyur,
inqilab eşqini öldürür.
gecədir, daha bir günahsız insan
əbədi heçliyə çevrilir,
Bakirə şəhərin fahişə kişiləri
azadlıq himninin sözlərini
dəyişməklə məşğuldurlar.
gecədir, çox da özünü aldatma,
yox bu gecədə xüsusi bir əlamət ,
yoxdu fərqi , başqa gecələrdən,
dəyişməyən yeganə həqiqətsə
sənin ölümsüzləşən tənhalığındır . .


Tanrı, səmimi ol,
düzünü de,
sən heç ölənlərə yas saxlayırsan ?
lüğətində matəm sözü var ?
sən heç ölənin ilini gözləyirsən?
Tanrı , mən şərabı sevirəm,
düzünü de, səmimi ol,
sən heç şərab içmisən ?
axı niyə sən də
mənim kimi tənhasan.
Tanrı, səmada siqaret satırlar ?
bəlkə buludlar çəkdiyin siqaretlərin
yaratdığı dumandır ,
külünü də yerə atıb bizə uddurursan ?
susma Tanrı, cavab ver.
düzünü de, axı niyə tənhasan?
sənin də sevgilin vəfasız olub ?
sən də gecələr mənim kimi
yuxusuz qalırsan ?
sən heç insanların axmaqlığına gülürsən ?
Tanrı, sən də şəffaflığına inanıb
prezident seçkilərinə gedirsən ?
sən də Novruz bayramında
tonqal qalayıb üstündən atlanırsan ?
sən də papaq atıb
şəkərbura gözləyirsən ?
amma əvəzində mənim kimi
zəhər- yara alırsan ?
Tanrı , sən də evdə qadın olmayanda
yemək hazırlamağa tənbəllik edirsən ?
sən də səhərlər yatağını yığışdırmırsan ki ,
gecə onsuz da yenidən yatacaqsan ?
Söylə Tanrı, cavab ver, yox yaxınlaşma,
toxunma mənə, vücudun günah qoxuyur .
səmimi ol, düzünü de,
sən də mənim kimi insanları unutmusan ?


Doktor, möhtəşəm kilsə qübbəsi 
mənə tənhalıq diaqnozu qoyur,
cəfakeş insanın əzablarından 
doğulub bu amansız duyğu.
Buludlar qaralanda vücudlar yuyulub ağarır,
Ruhlar yenə də kirli qalır.
Tanrının məbədini başına uçurur,
Somalidə aclıqdan ölən körpə.
İnsan yalnız ölüm anında
bəşəri həqiqəti dərk edir.
Yalnız aciz adamlar
əbədi həyat arzulayır.
sən xəstədən həyatını rüşvət alırsan, doktor,
utanma, həqiqəti de,
ölüm işgəncələrin sonudur.
Pulum yoxdur, doktor, öldür məni,
ümidlənmə, ziyarətimə gələn olmayacaq.
Kilsə qübbəsi düzgün diaqnoz qoyub
öldür məni doktor,
öldürməsən Tanrı səni bağışlamaz,
gənc yaşında günahkar olma doktor,
öldür məni . . . .

Hər gecə iki qədəh tənhalıq,
bir qədəh də ümid içirəm.
dörd qədəhlik ümidsizliyə çevrilir.
Pulun sayılmayan isim olduğunu deyən müəllim,
axı hardan biləsən ki, mənim üçün pul mücərrəddir,
varlığını duysam da toxuna bilmirəm.
Uğur qazanmaq üçün istinad nöqtəsinə ehtiyacım var.
Kapitalizm dünyasında yeganə istinad nöqtəsi puldur.
Yaşadığım məmləkət monopoliya dalğasında boğulur,
Dünən polislər 76 yaşlı qadını söyür,
yoxsul gənci döyürdülər.
Qədəhlərin sayını itirirəm,
bədbəxt ölkənin ölümünə içirəm.
Sabahdan şərab bahalaşacaq,
insan ucuzlaşacaq,
gözləmirəm sabahı ,
elə indi içirəm,
sonsuzadək sərxoş olub
ayılmamaq ümidiylə . . . .


Bomboş oda, 
duvarlar sensizlik,
resimler yalnızlık okuyor.
Dolaşıyor kafamda 
sınırsız bir tuhaflık .
dans ediyor
hoş gönüllü kelebek
senden haber veriyor
beyaz saçlı adama.
Ümit peşinde koşuyor ,
yaşamaya çalışıyor aksaçlı babalar.
Somada ölen babanın çoçuğu
Tanrıdan yardım bekliyor.
Binlerce sigara seni unutduramadı,
oysa unutmak için bir kadın yeterdi.
sadece bir kadın
Ama olmadı, her kadında bir az sen yaşıyor,
unutmamı engelliyordun


səmada rəqs edən pəmbə buludlar,
sübut edir ki, gələcək keçmişə nəzərən dəyişir.
zaman kədərlə düz mütənasibdir.
xoşbəxtlik keçmiş zamanda yaşasa da
ümidlər gələcəyə səcdə edir.
və sonda heç bir zaman formasında dəyişməyən
ümidsizlik qalib gəlir

Sevginin iki övladı olur
ayrılıq və qısqanclıq.
Uğursuzluğun tək övladı olur,
Adı tənhalıq.
İnsan hələ kəşf olunmayıb,
qeyri- müəyyən varlıqdır.

Nigah qadının uydurmasıdır,
kişidən qisas almaq üçün.
pəncərədən həyətə baxıram,
kredit borcunu ödəməyə tələsən bağban
Çarmıxa çəkilən İsanı xatırladır.
Ərini ziyafətə səsləyən qadın
Həvvadır, Adəmi günaha sürükləyir
Vicdan məhbusunu gözləyən qadın,
Sonyadır, Raskolnikova sadiq qalır.
Evdən qaçan azyaşlı qız
Nellidir, babasını lənətlə yad edir.

Daş pilləkəndə uyuyan qoca
Şairdir, sükuta dalaraq
ölümünü gözləyir

səmada rəqs edən pəmbə buludlar,
sübut edir ki, gələcək keçmişə nəzərən dəyişir.
zaman kədərlə düz mütənasibdir.
xoşbəxtlik keçmiş zamanda yaşasa da
ümidlər gələcəyə səcdə edir.
və sonda heç bir zaman formasında dəyişməyən
ümidsizlik qalib gəlir

Hər gecə iki qədəh tənhalıq,
bir qədəh də ümid içirəm.
dörd qədəhlik ümidsizliyə çevrilir.

Pulun sayılmayan isim olduğunu deyən müəllim,
axı hardan biləsən ki, mənim üçün pul mücərrəddir,
varlığını duysam da toxuna bilmirəm.
Uğur qazanmaq üçün istinad nöqtəsinə ehtiyacım var.
Kapitalizm dünyasında yeganə istinad nöqtəsi puldur.

Yaşadığım məmləkət monopoliya dalğasında boğulur,
Dünən polislər 76 yaşlı qadını söyür,
yoxsul gənci döyürdülər.
Qədəhlərin sayını itirirəm,
bədbəxt ölkənin ölümünə içirəm.
Sabahdan şərab bahalaşacaq,
insan ucuzlaşacaq,
gözləmirəm sabahı ,
elə indi içirəm,
sonsuzadək sərxoş olub
ayılmamaq ümidiylə . . . .