23 Ağustos 2014 Cumartesi

Fahişənin edam günü

Qərar verilmişdi , edam olunacaqdı . Bu zamana qədər həvəslə yanına qaçan kişilər indi sakit halda ölümünə tamaşa edəcəkdilər . Ölüm hökmünü oxuyan şeyx özü keçən həftə yatağında qonaq olmuşdu . Dörd divar arasında səbirsizliklə gözləyirdi ölümünü . Bezmişdi ləyaqətsiz həyatdan , təhqiramiz sözlərdən . Ərli qadınlar sevinclə baxacaqdılar onun edamına . Çünki bu edamdan sonra ərləri yalnız onlara məxsus olacaqdı . Doğrudur , şəhərdəki fahişə təkcə o deyildi , çox idi onun kimiləri , fəqət ən gözəli idi o . İndi isə utancverici ölümlə son qoyurdular həyatına . Hətta dul qadınlar və subay qızlar da məmnun olacaqdılar , bəlkə bundan sonra kişilərin gözləri onları görəcəkdi . Axı şəhərin ən gözəl qadını idi – bu fahişə . Kişilər öz arvadlarına deyə bilmədikləri sirrləri , söz – söhbətləri rahatlıqla onunla bölüşərdilər . Deyingən deyildi . İnsanları dinləyər , onların halına acıyar , dəstək olmağa çalışardı . Hətta pulsuz gənc oğlanları da yatağında qonaq edər , həvəslə xidmət göstərərdi . İndi isə dəqiqələri sayırdı Və nəhayət vədə yetişdi , günahkarı edam səhnəsinə gətirdilər , kəndiri boğazına keçirdilər , son arzusunu soruşdular . Övladımı tənha qoymayın , lənətləməyin onu , axı o , günahsızdır . Doğma balanız kimi baxın , qulluq edin ona . Bax bu idi , son arzusu . Üç yaşlı körpə qız dərin qüssə , kədərli göz yaşlarıyla seyr etdi anasının həyatla əbədilik vidalaşma səhnəsini . Sonra Azan səsi eşidildi və insanlar Tanrını axtarmaq üçün məscidə yollandılar.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder