10 Ağustos 2014 Pazar

nə tez öldüm

Nə tez qocaldım ana,
22 yaşımda 90 yaşlı qoca qədər 
kədərli oldum.
Nə tez öldüm ana, 
yetim qaldı nakam arzularım.
sevgilim də olmadı ki, 
başımı qucağına qoyub
doyunca ağlayım.

Yoxsulluq da bir yandan 
parçaladı ömrümü.
yadına gəlir?
Məhləmizdəki Əli dayının
kafesində dadlı lahmacunlar bişərdi

uşaqlar dərs bitəndə kafeyə cumardılar.
mən getməzdim ana.
cibimdəki 20 qəpiklə
Müjgana qoğal alardım.

bir qış günündə
eşqimi etiraf etdim Müjgana.
Qardaşları məni döydü, ana,
sənə yıxıldığımı söylədim.
Bu, ilk yalanım idi.
Sonra Müjgangil başqa
şəhərə köçdülər.

atam alkaş idi. hər gecə döyürdü səni
məndən gizlədirdin, amma bilirdim.
Sən fədakar ana oldun,
mənsə naşükür övlad.

öldüm ana, canın qurtuldu məndən.
əlvida ana, əlvida.......nə tez öldüm,
yetim qaldı nakam arzularım...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder