Ayrılıq ölümə doğru atılan ilk addımdır.
Qovuşmamaqsa hələ yaşama ümididir.
Sevgili olmadan izdivac qurmaq bədbəxtlikdir.
Sevgili olaraq nigah qurmaqsa eşqin sonudur.
Dost olmaqla təsəlli tapmaqsa acizlikdir.
Yad adamlar biri-birini ömür boyu tanımadan sevə bilərmi?

Səfil şair mənə demişdi. Bütün ayrılıqlar eyni yola gedir.
Bütün sevgilər ehtirasdan, şəhvətdən yaranır.
Amma inan, mən səni heç vaxt ehtiraslı pozada düşünmədim.
Sən müqəddəs deyildin, mən səni müqəddəsləşdirmişdim.
Bu mürəkkəb söz yığını nəyə lazımdır, bilmirəm.
Mən cəsarətsiz adamam, sənə deməyə qorxduqlarımı
vərəqlərə yazıram, adına şeir deyirlər.
Eşq insanın özünü alçaltmasıdır,
anlayırsan ki, daha özünün deyilsən, özgəninsən.
Söylə bilim, sən kiminsən?