Tanrının sığınacağında şamlar əriyəndə
müqəddəs ruh hələ əbədi bakirənin bətninə köçməmişdi.
İnsan arzuları hələ boz duman altında yox olmamışdı.
yoxsul ata ac övlad qarşısında çarəsiz qalmamışdı.
kainat bu qədər ümidsizləşməmişdi,
Hələ gələcək nəsillərin vəbadan, savaşdan xəbərləri yox idi,
hələ gələcək nəsillər dünyaya gəlməmişdi.
Məryəm ana günahsızlığını sübut etmək üçün
çarəsiz səbəblər axtarmırdı.
Şamlarsa ərimişdi, Tanrı insanı acizliyindən yaratdı.
Bütün nöqsanları insana köçürüb
özü müqəddəsləşdi və mil illərdir ki, insanlar
bu yalana inanırlar .

Əgər Zina günahdırsa demək Tanrı da günahkardır,
Əgər İsa Tanrının oğludursa demək Tanrı günah edib.
Bəşər övladları Tanrının günah simasıdır.
Bu səbəbə görə də xoşbəxtliyə həsrət qalıb .
Bakirə qadın hamilə qalanda,
Tanrı insanların ölüm planını hazırlayırdı.

Unudulmağım gəlir, Tanrı 
Yağış sənin göz yaşlarındırsa 
bəs onda Günəş nədir?
Bizim sabahlara ehtiyacımız yoxdur,
tənhaların yeganə dostu gecələrdir.
Bir də heç yağış görməyən ölkələr var,
arada onlar üçün də ağla Tanrı.
Sən insanın ancaq materialını yaratmısan.
O materialdansa ali varlıq yarandı.
Amma sən gecikmişdin.
Bəşər övladı səni qabaqlamışdı.
İncilin arxasında yazılmış rəqəmlərin,
hərflərin də sənə dəxli yoxdur.
5 yaşlı uşaqın nifrəti
sənin sevgindən daha səmimidir, Tanrı.
Bitir bu oyunu, yazıqdır adamlar.
Yeganə günahkar sənsən.
Sən bəşərin ilk sadist varlığısan.
Sən öz övladını öldürmüsən.
müqəddəs bakirəylə birləşib
insanları dolamısan.
sən yaratdığın varlıqdan övladını
qurban kəsməsini istəmisən,
adına sınaq qoymusan.
Hətta De Sad da belə qəddar sınaq etməzdi.
Daha böyümüşəm,nağıllara inanmıram,
çıx get Tanrı,
bax, elə bu gecədə
unudulmağım gəlir . . .